Andrzejczak śpiewał przeboje takie jak „Jolka, Jolka pamiętasz”, „Czas ołowiu” czy „Noc komety”. Miał 76 lat.
Muzyk zmarł po ciężkiej i długiej chorobie.
Felicjan Andrzejczak (ur. 16 maja 1948 w Pięczkowie, zm. 17 września 2024) – polski piosenkarz i muzyk.
W latach 1982–1983 wokalista zespołu Budka Suflera, z którym wylansował przeboje: „Jolka, Jolka pamiętasz” (1982), „Czas ołowiu” (1982) i „Noc komety” (1983).
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się w Pięczkowie. W 1966 podczas nauki w Technikum Leśnym w Rzepinie amatorsko śpiewał repertuar Czesława Niemena. 3 października 1970 zawarł związek małżeński z Jadwigą, wówczas absolwentką żeńskiej szkoły w Ośnie Lubuskim, z którą ma syna Rafała i córkę Kingę. W 1970 wraz z rodziną zamieszkał w Świebodzinie, gdzie poznał grupę lokalnych muzyków, m.in. Andrzeja Rutkowskiego i założył zespół C–4011. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w klasie skrzypiec i Wydział Wychowania Muzycznego Studium Nauczycielskiego w Gorzowie Wielkopolskim. Pracował w szkole muzycznej i placówce wychowawczej, w domu dziecka.
Początki kariery
W 1971 wspólnie z C–4011 zaistniał na Ogólnopolskim Konkursie Młodych Talentów w Jeleniej Górze, gdzie za wykonanie piosenki „Dziwny jest ten świat” otrzymał trzecią nagrodę; w miesięczniku „Jazz” jego redaktor napisał w recenzji: „Zamykając oczy, słyszało się głos samego mistrza”. W 1977 zaśpiewał utwór „Kołysanka” na XIII Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W 1978 uczestniczył w warsztatach piosenkarskich w Chodzieży.
Podczas warsztatów piosenkarskich w Lublińcu poznał Waldemara Parzyńskiego, który zaproponował mu nagranie piosenki „Peron łez” (sł. Marek Dutkiewicz), z którą wystartował najpierw na Festiwalu Piosenkarzy Amatorów w Toruniu, później do opolskich „Debiutów”, a następnie w 1979 dostał się do koncertu „Premier” na XVII festiwalu w Opolu, gdzie otrzymał wyróżnienie. Po występie w Opolu nawiązał współpracę z Polskim Radiem, gdzie zarejestrował dwie piosenki – „Na progu ciszy” (muz. Wojciech Zieliński, sł. Grzegorz Walczak) i „Życie od poniedziałku” (muz. W. Zieliński, sł. Marek Dagnan). Dzięki Lechowi Terpiłowskiemu, w latach 1979–1981 współpracował z Teatrem Rampa na Targówku w Warszawie. W programie dla młodych piosenkarzy Miejsce dla gwiazdy – którego też został laureatem – zaśpiewał: „Peron łez” i „Chcę ciebie czuć”.
W styczniu 1981 w restauracji Sali Kongresowej podjął współpracę z grupą Marka Wierońskiego, z którą zaśpiewał trzy piosenki amerykańskie: „Tyś jest gwiazdą mą”, arię Wodnika z Hair i duet z Grease. W lutym i marcu 1981 utwór „Lubię taki rytm” zajął pierwsze miejsce w plebiscycie słuchaczy Studia Gama, a w kwietniu na szczyt listy przebojów dotarła piosenka „Chyba dzisiaj nie zaśniemy”. W latach 1980–1981 występował na 18. KFPP w Opolu (w koncercie „Premiery” zaśpiewał „Za dużo widzę, za dużo słyszę”) i 19. KFPP w Opolu (z utworem „Lubię taki rytm” w „Przebojach sezonu”). W 1981 wystąpił w Teatrze Muzycznym w Gdyni w musicalu Wielki świat z muzyką Jarosława Kukulskiego (reż. Stefan Wenta, libretto – Wiesław Kurnicki i Jonasz Kofta).
Budka Suflera
Pod koniec 1982 został zaproszony do współpracy z zespołem Budka Suflera. Utwór „Jolka, Jolka pamiętasz” trafił na szczyt Listy przebojów Programu Trzeciego. Piosenka „Czas ołowiu” także stała się hitem. Do kolejnego utworu „Noc komety” z udziałem Urszuli powstał teledysk, w scenografii, z kostiumami i charakteryzacją Aleksandry Laski–Wołek, który wygrał notowanie 6 Telewizyjnej listy przebojów z marca 1983, a z czasem stał się wokalną i wizualną klasyką rocka. Felicjan Andrzejczak koncertował z Budką Suflera jako „gość specjalny”. W 1999 wspólnie z Budką Suflera i Krzysztofem Cugowskim nagrał utwór „Piąty bieg” i „Krajobraz po rewolucji” (z Urszulą), które znalazły się na płycie Antologia 74–99 (1999).
12 lutego 2020 na pogrzebie Romualda Lipki wraz z Budką Suflera wykonał „Czas ołowiu”. 20 listopada 2020 premierę miała pierwsza płyta nagrana przez Andrzejczaka z Budką Suflera pt. 10 lat samotności.
Rozwój kariery
W 1983 współpracował z Wojciechem Zielińskim, a później z jazzową grupą EXIT. W 1984 wziął udział w programie muzycznym Katarzyny Gärtner Żeglując w dobry czas, gdzie zaprezentował tytułową piosenkę (sł. Józef Ozga-Michalski), która trafiła na płytę składankę obok innych wykonawców.
W 1985 na XXII KFPP w Opolu w koncertach „Premiery” i „Mikrofon i Ekran”, zaprezentował „Trzeci akt” (muz. Jarosław Kukulski, sł. Janusz Kondratowicz), za który zdobył Złotą Perłę z Bursztynem. W 1986 na Festiwalu „Człowiek i Morze” w Rostocku (dawne NRD) zdobył III nagrodę. W 1986 w duecie z Natalią Kukulską nagrał piosenkę „Pan samochodzik” (muz. Jarosław Kukulski, sł. Jerzy Dąbrowski), która zajęła 6. miejsce na liście Polskiego Radia Programu I i była motywem przewodnim filmu Janusza Kidawy Pan Samochodzik i niesamowity dwór (1986) na podstawie powieści Zbigniewa Nienackiego. W 1987 został wydany pierwszy solowy album Felicjan Andrzejczak, który promował wideoklip „Ekscentryczny dance” (muz. Jarosław Kukulski, sł. Jerzy Dąbrowski, Janusz Kidawa) o fenomenie breakdance’u z udziałem „Dzieci Lublina” Zespołu Pieśni i Tańca „Lublin” im. Wandy Kaniorowej. „Ekscentryczny dance” zaprezentował także na XXIV festiwalu w Opolu. W 1988 na XXV festiwalu w Opolu zaśpiewał „Siedem nocy” (muz. Jarosław Kukulski, sł. Wiktor Holis). W 1989 podczas koncertu „Premiery”, XXVI KFPP zaśpiewał „Nie zmarnuj szans” (muz. Leszek Paszko, sł. Lech Konopiński).
Jako solista wydał kilka albumów, w tym Świat miłować (1997) z balladą „Jak jeździec donikąd”, Zauroczenia (2002), Na prowincji (płyta ukazała się 17 czerwca 2006), Biegnę jak maratończyk (2009) i Czas przypływu (2014).
W 2005 wspólnie z innymi artystami nagrał piosenkę Pokonamy fale. W 2015 wraz z innymi weteranami (m.in. Zbigniew Wodecki, Andrzej Dąbrowski) wziął udział w pierwszej części projektu Albo inaczej i zmierzył się z utworem Eldo – „Stres”. Album uzyskał status złotej płyty.
W maju 2020 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Świebodzina.
Zmarł 17 września 2024 roku. Przyczyną śmierci był udar krwotoczny mózgu.