Przed siedzibą Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie stanie pierwszy w Polsce pomnik generała Tadeusza Jordan-Rozwadowskiego. Zapowiedział to wicepremier i minister obrony narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz podczas otwarcia Muzeum Bitwy Warszawskiej 1920 roku w Ossowie 16 sierpnia 2025 r. Według deklaracji, odsłonięcie planowane jest na przełomie 2025 i 2026 roku; szef MON poinformował również o skierowaniu do Prezydenta RP wniosku o pośmiertne nadanie generałowi Orderu Orła Białego.
Monument ma stanąć przed siedzibą Sztabu Generalnego WP przy ul. Rakowieckiej 4a na Mokotowie – to w tym miejscu swoją siedzibę ma najwyższy organ dowodzenia siłami zbrojnymi.

Tadeusz Jordan-Rozwadowski (1866–1928) należał do najwybitniejszych polskich dowódców pierwszych dekad XX wieku. Ofiicer z doświadczeniem wyniesionym z armii austro-węgierskiej, po odrodzeniu państwa polskiego został pierwszym szefem Sztabu Generalnego WP. W decydującym momencie wojny polsko-bolszewickiej powrócił do służby w Warszawie i 22 lipca 1920 r. objął funkcję szefa Sztabu Generalnego. Jako współautor planu operacyjnego przygotował słynny rozkaz operacyjny nr 10 000 z 10 sierpnia 1920 r., z zadaniami dla poszczególnych armii i kierunkami uderzeń, który poprowadził Wojsko Polskie do zwycięstwa w Bitwie Warszawskiej.




Za zasługi bojowe gen. Rozwadowski został dwukrotnie odznaczony Orderem Wojskowym Virtuti Militari (klasy II i V) oraz czterokrotnie Krzyżem Walecznych; posiadał także wysokie ordery kilku państw europejskich.
W I wojnie światowej zasłynął nowatorskim użyciem artylerii – tzw. ruchomej zasłony ogniowej – podczas bitwy pod Gorlicami, a w latach II RP pełnił m.in. funkcję Generalnego Inspektora Jazdy i Generalnego Inspektora Kawalerii, współtworząc powojenną doktrynę kawalerii. Do jego osiągnięć zalicza się także udział w zawiązaniu sojuszu polsko-rumuńskiego w 1921 r.
W maju 1926 r. stanął na czele legalnych sił rządowych podczas przewrotu majowego, co zapoczątkowało jego ostry konflikt polityczno-wojskowy ze środowiskiem piłsudczyków. Po aresztowaniu był przetrzymywany w ciężkich warunkach, a po zwolnieniu szybko podupadł na zdrowiu. Zmarł 18 października 1928 r. w Warszawie; zgodnie z wolą został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa. W latach powojennych, w okresie dewastacji nekropolii, jego szczątki zostały przeniesione w nieznane miejsce – według ustaleń Rady Ochrony Walk i Męczeństwa najpewniej na Cmentarz Łyczakowski.
Zapowiedź budowy pomnika wpisuje się w szersze działania instytucji państwowych na rzecz upamiętnienia Bitwy Warszawskiej i jej bohaterów. Podczas uroczystości w Ossowie podkreślono, że będzie to pierwszy w historii Polski pomnik poświęcony generałowi Rozwadowskiemu – wykonany i odsłonięty w miejscu szczególnie związanym z dowodzeniem Wojskiem Polskim.