Około godziny 13 w Wołominie przy ulicy Zielonej doszło do pożaru lasu w Rezerwacie przyrody “Grabicz”. Ogień objął ściółkę leśną oraz wrzosowiska. Spłonęło około 5 hektarów terenu. Do akacji zadysponowano 16 zastępów straży pożarnej oraz samolot gaśniczy Dromader.
“Aktualnie strażacy z powiatu wołomińskiego walczą z groźnym pożarem lasu na terenie rezerwatu Grabicz w miejscowości Wołomin. Ogień objął już około 5 hektarów terenu leśnego!









Na miejscu prowadzone są intensywne działania gaśnicze, w które zaangażowane są liczne siły i środki PSP oraz OSP (w sumie 16 zastępów straży pożarnej.
Do akcji włączono także samolot gaśniczy Dromader, który wykonał już 6 skutecznych zrzutów wody z powietrza!” – informuje Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Wołominie.

Jednostki biorące udział w działaniach:
- 5x JRG Wołomin
- 2x Ochotnicza Straż Pożarna Wołomin
- 2x Ochotnicza Straż Pożarna w Radzyminie
- 2x OSP Słupno
- 1x Ochotnicza Straż Pożarna w Zielonce (OSP Zielonka)
- 1x Ochotnicza Straż Pożarna w Majdanie
- 1x Ochotnicza Straż Pożarna w Zabrańcu
- 1x, OSP Zawady
- 1x, OSP Ręczaje Polskie
Dzięki determinacji i profesjonalizmowi służb sytuacja jest stopniowo opanowywana, choć warunki nie należą do łatwych.








Wczoraj straż pożarna prowadziła działania przy 42 pożarach lasów.
ezerwat przyrody „Grabicz” – malowniczy zakątek na skraju Kobyłki.
Na południowo‑wschodnim obrzeżu Kobyłki, w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, znajduje się rezerwat „Grabicz”. Jest to faunistyczny rezerwat przyrody utworzony dla zachowania torfowiskowego jeziora i przylegających terenów, które stanowią ostoję dla wielu gatunków ptactwa oraz innych zwierząt. Rezerwat powołano 16 stycznia 1978 roku decyzją Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, obejmuje obszar o powierzchni 29,34 ha.
Centralnym elementem rezerwatu jest płytkie jezioro torfowiskowe o powierzchni około 12,5 ha, z licznymi kępami i wysepkami porośniętymi roślinnością bagienną. W otoczeniu znajdziemy nadbrzeżne torfowiska z turzycą, trzcinnikiem, pałką szerokolistną, oczeretem jeziornym oraz rośliny wodne, takie jak grzybienie białe, żabieniec babka wodna, rdestnica połyskująca, moczarka kanadyjska czy strzałka wodna.
Rezerwat jest ostoją dla wielu gatunków ptaków, w tym tych zagrożonych lub rzadkich, jak kraska, świstun, cietrzew, bąk, kulik wielki, traszka grzebieniasta, rybitwa białoczelna, kania czarna, mroczek posrebrzany, mewa mała i turkawka. We wcześniejszych latach gniazdowały tu m.in. mewa śmieszka, perkoz, kokoszka wodna, kszyk, ale stopniowe obniżanie się poziomu wód spowodowało zanikanie ich siedlisk, wraz z roślinnością wodną. W zamian zaczęły pojawiać się inne gatunki, np. żuraw, bąk czy myszołów.
Na szlaku otaczającym rezerwat, przebiegającym wzdłuż jego zachodniej i południowej granicy, znajduje się pomnik przyrody – głaz narzutowy o nazwie „Głaz Edmunda”. . Bezpośrednio w obrębie ścisłej ochrony rezerwat jest niedostępny – turyści mogą korzystać tylko z drogi zewnętrznej.
Rezerwat jest ogólnodostępny, bez opłat i dostępny przez cały rok, choć najatrakcyjniejszy sezon to okres od wiosny do jesieni. Dojazd możliwy jest zarówno samochodem, jak i komunikacją publiczną z Warszawy, a tuż przy rezerwacie znajduje się parking. Dla odwiedzających zalecane jest zachowanie ciszy i poszanowanie przyrody, a także przydatne mogą być lornetka lub aparat fotograficzny